Geboren in Iznalloz (Granada) in 1995, was het in de schoot van zijn familie dat hij zijn eerste autodidactische compás leerde. Zijn moeder zong al van kinds af aan en de jonge tocaor assimileerde de liedjes die hij op de radio hoorde met de stemmen van Camarón en andere flamencoartiesten uit die tijd. Ook opmerkelijk in zijn familie zijn zijn oudere broer, die een getalenteerde tocaor en cantaor was, en enkele van zijn ooms en tantes. Op 12-jarige leeftijd nam hij zijn eerste lessen bij de gitarist Alberto Fernández, bij wie hij zeven maanden bleef, en vanaf toen, op 13-jarige leeftijd, begon hij aan een proces van solo leren dat zou uitmonden in twee van de belangrijkste prijzen in de flamencokunst.
In 2009 nam hij deel aan de televisiewedstrijd “Veo Veo” op Canal Sur waar hij op 14-jarige leeftijd de speciale vermelding won. Op 20-jarige leeftijd begon hij professioneel te werken in de tablao’s en flamencogrotten van Granada, waar hij de nodige techniek verwierf voor het begeleiden van dans en zang. Zo begon hij in de Templo Flamenco, bij de familie Vallejo, van waaruit hij onder andere in grotten als La Rocío en La Venta del Gallo zou werken. Maanden later werd hij aangenomen in het Casa del Arte, waar hij vooraanstaande figuren als Belén López, Miguel El Rubio en Karime Amaya begeleidde. In 2016 werd hij door Juan Andrés Maya uitgenodigd in het beroemde Madrileense tablao Corral de la Morería, waar hij optrad met El Bocadillo, El Perrete en de bailaora Belén López.
In 2019 was hij de hoofdrolspeler van een van de belangrijkste hoofdstukken in de flamencoscene van Granada, met het winnen van twee van de belangrijkste internationale flamencocompetities. Hij won de Bordón Minero op het Festival de las Minas de La Unión, en de eerste prijs op de prestigieuze Nationale Competitie in Córdoba. Weinig artiesten hebben zo’n prestatie geleverd, en nog minder in hetzelfde jaar. Zijn naam wordt toegevoegd aan die van een korte lijst van artiesten die dubbele prijzen hebben gewonnen, waaronder Vicente Amigo.
Hij begeleidde grote flamencofiguren als Potito, La Nitra, Guadiana, Sergio Colorao, Jaime El Parrón, Marina Heredia, Manolete, La Farruca, El Farru, El Carpeta, Rafael Amargo, Antonio Canales, Luis de Luis, Pepe Torres, La Repompa, Juan Ángel Tirado en Antonio Campos.
Hij was een groot succes bij publiek en critici met zijn laatste show “De La Unión a Córdoba”, waarmee hij het beroemde Festival de la Guitarra de Granada in 2020 afsloot. De krant GranadaHoy benadrukte het volgende: “Ik ga mijn thuisland gedenken”, kondigde de tocaor aan om de tweede tanda te openen met een ‘Granaínas’ waarin de tremolo’s schitterden op gelijke hoogte met de ‘Abandolao’ waarmee dit stuk eindigt. Smakelijke ‘Tanguillos’, met interessante harmonieën, gaven het ritmische contrapunt terug aan het recital, barstend van de apotheose magie van het afsluitende ’toque por bulerías’. De ritmische spelletjes, syncopen, toonladders en harmonische frasering, halverwege traditie en moderniteit, definiëren het spel van dit jonge talent uit Granada, voor wie een eminente plaats in de hoogste regionen van de flamenco is weggelegd”.
